Rahman ve rahim olan Allah’ın adıyla 1-“De ki o Allah’tır,bir ve tek tir”2-“Allah Samed dir(her şey O na muhtaçtır o hiçbir şeye muhtaç değildir).”3-“Ondan çocuk olmamıştır(hiç kimsenin babası değildir).kendisi de doğmamıştır(kimsenin çocuğu değildir).”4-“hiçbirşey O na denk ve benzer değildir.” Müslümanlar olarak bizler tek ve bir olan Allah a iman ederiz.yani inanır O na kulluk ederiz.yani biz Müslümanlar Allah a taparız ve şuna şüphesiz inanırız ki O ndan başka tapılabilecek bir tanrı yoktur. Allahımız da bize kendisini yukarıda meallerini verdiğimiz ihlas suresi ile tanıtmaktadır.bu sureye Arapça da hls kökünden gelen ihlas ismi verilmesi o nun halis,muhlis bir iman sağlayan apaçık bir beyan oluşundandır. Yani bir Müslüman benim inandığım tanrım Allah'tır ve O bir ve tek'tir der. Burada çok nazik bir incelik vardır. Yalnızca bir denmemektedir; tekliğine vurgu yapılmaktadır. Çünkü sayı olarak yalnızca bir dense başka başka birler de olabilir.burada tek tir beyanı ile bir subut bulmuş,hiçbir başka bir o nun yanına yaklaşamaz olmuştur.müslümanlara tanrılarının yani tapacakları ilahlarının orijinal ismini de bizzat kendisi bildirmiştir. İsmi celilinin Allah olduğunu biz kullarına bildirmiş ve öğretmiştir. Bundan ilham alan Süleyman çelebi hazretleri de mevlid-i şerifin de “bir dir Allah yoktur O ndan başka tanrı” ifadesi ile şahikaya ulaştırmıştır. Bu millet de yüzlerce yıldır büyük bir aşk ve vecd ile bu mevlid i dinlemektedir.İslamın doğuşu zamanların da dünya da koyu bir küfür karanlığı olduğunu biliyoruz. Her biri cenab-ı Hak’kın nebi ve resulleri olan peygamberler'in getirdikleri semavi kitaplar bir takım çevrelerin işlerine gelmediği için tahrif edilmiş keyflerine göre değiştirilmiştir. Bazıları da İncil-i şerif i tebliğ eden İsa a.s.a Allah'ın oğulluğunu izafe edecek kadar işi ileri götürmüştür. Bu gün de bunlar vardır. İşte belki de bütün bu sapkınlıklara bir büyük bürhan olarak bu sürede kendini apaçık tanıtmak'ta ve birliğinden sonra kendisinin Samed olduğunu görmeyen gözlere adeta sokarcasına haykırıyor. ”Her şey bana muhtaç ama ben hiçbir şeye muhtaç değilim”diyor.Ben araştırmalarımdan biliyorum ki bazı dervişan bu ismi celilin zikri ile çok farklı bir hayat sürmektedirler.Ve devamla Rabbimiz “ben ne doğdum ne de doğurdum” diyerek O' na evlat isnadına kesin bir hat ile ret fermanı çekmektedir. Ve son ayeti ile de “hiçbirşey O na denk değildir.”buyurarak kendisini yaratılmış hiçbir varlığa benzemediğini beyan ile son noktayı koymaktadır. Evet bir hocamın tevhidi anlatırken bana söylediği şu sözü burada yadetmenin tam zamanı olduğu gerçeğini de hatırlatmaktadır. Allah insanın düşündüğü hiçbirşeye benzemez çünkü O sonradan yaratılan her şeyin muhalifidir. Kendi zatına hastır varlığı. Yani sen O nu ne diye düşünüyorsan o değildir. Çünkü insan bir varlığı başka bir varlığa benzeterek düşünür. Ancak gördükleri ile duydukları ile tanıdıkları ile mukayese ederek anlamaya çalışır. Oysa İman kalb ile olan, hatta ulema iman dil ile ikrar kalb ile tasdik'dir der. Yani anlayacağınız akıl bize kalbin kapısına kadar lazım.Kalp Allah ı bilecek kabiliyette yaratılmış ve Rabbini sevsin diye o na son derece sevme kabiliyeti verilmiştir. Bundan dolayı nasıl ki Sahabe Radıyallahu anh. Peygamber A.S. e koştuysa kalbini tanımak için asırlardır müminler de kalb uzmanı kamil ve istikametli mürşitlere koşmakta ve o nun yegane ilacı zikri öğrenmektedir. İmanlı bir hayat ve selametli bir son diliyorum.  vesselam…