Kıymetli okurlarım,bir önce ki yazımın başlığına benzer bir başlıkla bu yazı da karşınızdayım. "Büyük devlet meselesi"ni önemsiyorum. Onun için bu meseleye devam ediyorum. Türkiye  son otuz yıl bir terör belası ile meşgul edildi,hala edilmek isteniyor. Başlangıcın da kendilerince sanal bir haklılık bulunan terör gittikçe bambaşka bir hal aldı ve ençok da adlarına bu işi yaptıklarını iddia ettikleri insanlarımıza zarar veriyorlar. Bir çok gariban ve fakirin çocuğu ölüyor. Terör ağalarının çoluk çocuğu hangi durumda bunu bilen yok. Kimisi  çocuksuz olan bu adamlar,köyde ki,mezrada ki,kasabada ki ananın ve babanın evladının cansız bedenleri karşısında duyduğu acıyı hissetmesi mümkün değil; bunun yanın da kamu görevi için asker ve ya polis yahut korucunun anne ve babalarının duyduğu acı onu zaten ilgilendirmiyor.            Peki devlet otuz yıl da ne yaptı. Bölgeyi bilen bir insan olarak şunu söyleyebilirim; tarih te bir osmanlı paşasının girit le ilgili söylediği gibi(birileri içeriden birileri dışarıdan)bu işi uzatma derdinde oldular. Yukarıda ki merhametsizlik hükmünü bu terör şikecileri içinde söylenebilir. Onlar da çocukları amerikalar da okuyup kendileri bodrum ve marmaris te villalar da otursun derdinde idiler. Sivil yöneticiler de uzun zaman birbirlerini yemekten ve başka işlerle uğraşmaktan fırsat bulamadılar ki böyle ciddi işlere kafa yorsunlar.          Ama büyük devlet ve onun yöneticileri bir kişinin dahi dosyasına tahammül edemez etmemelidir.bunun için liderlerin sahici olması gerekir.Bu devlet bu son on senedirbu bölgelere azami yatırımı götürmeye çalıştı, çalışıyor. Biliyoruz ki birçok zorluğa rağmen yapılıyor.          Ayrıca büyük devlet her vatandaşının ayrı ayrı mutlu olması için çalışır. Bu konuda ki iyileştirmelerin beklenenden daha fazla olduğunu da biliyoruz.Netice itibarı ile devlet uğraşıyor,halk ta bunu görüyor,terör tabanını kaybediyor. Biz  kardeşiz.birimizin sevinci diğerinin, birimizin üzüntüsü hepimizindir.vesselam...