Zeytinburnu Milat’tan sonra 294 yılında yerleşim bölgesi oldu. 1930’lu yıllarda Kazlıçeşme Deri Fabrikaları ve Sümerbank işçilerinin çoğalmasıyla  Sümer, Yenidoğan ve Gökalp Mahalleleri yerleşim bölgesi olmaya başladı. Bu nedenle 1932 yılında  şu andaki Belediye Başkanlık Binası bitişiğinde  1932 yılında SAMATYA İLKOKULU açıldı ve adı sonradan GAZİ PAŞA oldu, Ardından Ziya Gökalp, Sümer, Yeşiltepe İlkokulları ve diğerleri açıldı. Zeytinburnu Fatih ve Bakırköy Belediye Şube Müdürlükleri tarafından nahiye olarak idare edilirken 28. Ocak. 1957 tarihinde Vilayet Umumi Meclisi tarafından ilçe olduk. 3. Dönem Belediye Başkanı Dr. Adil EMECAN ilçe oluşumuzun 38’inci yılını folklor etkinlikleri ile Kaymakamlık binası önünde kutladı. 39’uncu yılda yine aynı yerde kutlanırken ben de Atatürk Kültür Merkezi’nde 900 fotoğraflık bir sergi açmış ve plaketle ödüllendirildim. İlçe oluşumuzun 50’inci Yılı ise Belediye Başkanlığı, ZİAD ve benim işbirliğimde Belediye Başkanlık Binası’ndan muhteşem bir resepsiyonla kutlandı ve açılış tam 4.5 saat sürdü. 51’inci, 52’inci ve 53’üncü yıllar   hatırlatmalarıma rağmen maalesef umursanmadı. İlçe oluşumuzun 54. yılı nedeniyle Saniye Sezgin Elmas İlköğretim Okulu yönetimi ile birlikte İstanbul Kültür Başkenti Proje Kapsamı bünyesinde  Zeytinburnu’muzun gecekondu dönemlerine ait 80 büyük fotoğrafla OLİVİUM’da bir sergi açtık. Açılış gerçekten o kadar yoğun ilgi gördü ki OLİVİUM Genel Müdürü Aytaç ÖZÇİÇEK “ sergi 4 gün sürsün” dedi. OLİVİUM B Kapısı girişinin önündeki sergi yoğun ilgi gördü. TRT - 1 Hayatın Elleri isimli programları için çekim yapmaya geldi. Yaşlılar, gençler, mahalleliler geldi. Şaşırdılar.Bir kadın gelip boynuma sarılıp ağlamaya başladı. “ Evladım beni çocukluk ve gençlik yıllarıma götürdün, özlemişim o günleri.” Yaşlı bir çok adam gözlerini sile sile sergiden ayrıldı. Minicik çocuklar ilçemizin eski halini gördükleri zaman bir köy fotoğrafı izler gibi merakla bakıyorlardı. Çocukluk resmini görenler mahallesinin bir çok sakinini sergiye taşıdı.   sergiyi 14 kez gezen gruplar gördüm. “ Keşke böyle kalsaydı. Bahçelerimiz yine meyve ağaçlarıyla dolu olsaydı” diyen bir başka yaşlı kadın anıları tazelendiği için buğulu gözlerle boynuma sarılıp ağlamaya başladı. Ülkemizin doğulusu, batılısı, Rumelisi, Asya’lısı iç içeydi. Engelli insanlarımız, bebek arabalarıyla gelen ilçe sakinlerimiz, oynatılan ayı tablosunu gören miniklerimiz şaşkındı. Okullarımızın 50 - 60 yıl evvelki halini gören ilçe insanları gözlerine inanamıyorlardı. Tam 4 gün. Sabah saat 10.00’dan akşam kapanış saati olan saat 22.00’ye kadar hiç oturmadım. İzleyicileri anlatımlar yaptım. Yemek yiyecek zamanım bile olmadı. Bazı tabloları satın alanlar oldu. Bu da benim masrafımı biraz azalttı. Sergi için sponsor bile aramadım. Kimseye de teklif yapmadım. Benim kendimin bir avuç yağı bana yeterdi. OLİVİUM alt giriş kapısı çevresinde bulunan iş yerleri  sergiden çok memnundular. Hepsi ağız birliği yapmışçasına  “ Biz  OLİVİUM’da böyle bir sergi açılışı ve böyle bir izdiham görmedik” derlerken sergiyi izleyen ortalama 27. bin kişinin çoğu bu mağazalara da alışveriş yapmak için gidiyorlardı. En üst katta bulunan gıda ürünleri satıcıları da 4 günlük müşteri artışından çok memnundular ve bunları kendileri ifade ettiler. DERİMOD Sahibi Hasan YELMEN ilçemizde böyle bir sergi açılışına ilk kez geliyordu. Onur duydum, elinden öptüm ve  açılış kurdele kesimi için bir makas da ona verdim. Onurlandı, sevindi ve duygulandı. İlçe Kaymakamı Mustafa DÜNDAR’da ilk kez böyle bir sergiye geliyordu. Tüm resimler için   isim ve tarih bilgileri anlatırken  inanınki çok memnundu. Ben ilçemizin tarihini iyi biliyordum. Ama birileri bunu halen anlamıyorlardı. Burun büküyorlardı. Ne fark eder ki. Belediye Başkanı Murat AYDIN “ Bir sonraki sergiyi birlikte açalım. Fakat mevcut edilen resimlerin mümkün olasılıkla aynı yerlerinden yenilerini çekerek DÜNÜ ve BU GÜNÜ olarak yansıtalım” dedi. Sohbet içinde “ Olabilir” dedim. Bu olabilir. Ellerinde eski resim bulunan semt sakinleri bana bu resimleri ulaştırabilir. Bu resimleri bir kitap halinde içinde fazla yazı olmadan her iki resim bir sayfada olmak üzere kitap yaparak resim sahiplerine ve ilçe insanlarımıza dağıtabiliriz. Aradaki farklılık, eski ve yeni nostaljileri ilçe sakinlerimize yansıtabilirdi. SURLARIN ÖTE YANI ZEYTİNBURNU kitabında  bir çok fotoğrafım yayınlandı. Ben bu ilçe için çok emek verdim ve vermeye de devam ediyorum. Saniye Sezgin Elmas İlköğretim Okulu’na destek vererek açmış olduğumuz bu sergi için gurur duyuyorum.Eski resimleri iletmek isteyenlere sesleniyorum. Telefon Numaram 0543 595 0532. Arayın.